ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ
Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ
Μια δικαστική περιπέτεια του γεωπόνου δημόσιου υπάλληλου Σωκράτη Βασιλάκου, που κράτησε πέντε ολόκληρα χρόνια, (1983-1987) πρόσφερε σε όλους του δημόσιους υπάλληλους της χώρας πολιτικά δικαιώματα
Αγωνιστικό φυλλάδιο που κυκλοφόρησε το 1984. εμπροσθόφυλλο |
Αγωνιστικό φυλλάδιο που κυκλοφόρησε το 1984. οπισθόφυλλο |
Αφίσσα διαστάσεων 70 Χ 50 εκατοστών που κυκλοφόρησε το 1984 μαζί με το αγωνιστικό φυλλάδιο. |
Η κατηγορία:Παράβαση του άρθρου 109 του Π.Δ. 895/1981 που λέει: «Δια φυλακίσεως από τριών μηνών μέχρι τριών ετών και δια χρηματικής ποινής τιμωρείται: α) Δημόσιος ή δημοτικός ή κοινοτικός υπάλληλος και δικαστικός ή εκκλησιαστικός λειτουργός, όστις εκ προθέσεως ενήργησε καθ` οιονδήποτε τρόπον προ ή κατά την ημέραν της εκλογής υπέρ ή κατά τινος των υποψηφίων ή κόμματος.»
οι δίκες
1983 Πρωτοδικείου Καρδίτσας: πέντε μήνες φυλακή.
1984 Εφετείο Λάρισας: 45 μέρες φυλακή.
1986 Πενταμελές τμήμα Αρείου Πάγου: Αθώωση, κήρυξη αντισυνταγματικού του επίμαχου άρθρου 109 του Π.Δ. 895/1981 και παραπομπή στην ολομέλεια του Αρείου Πάγου του δεύτερου ερωτήματος της αναίρεσης.
1987 Η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου παραγράφει το αδίκημα λόγω παρέλευσης πενταετίας από την τέλεσή του.
ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ
Ύστερα από το δικαστικό αυτό αγώνα του Σωκράτη Βασιλάκου, στον οποίο συμπαραστάθηκε σύσσωμος ο δημοσιοϋπαλληλικός κόσμος, η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, μπροστά στην εκφρασμένη θέληση και αποφασιστικότητα των δημοσίων υπαλλήλων να θέσουν υποψηφιότητα στις προσεχείς δημοτικές και κοινοτικές εκλογές, αναγκάζεται μέσα στον ίδιο χρόνο να ψηφίσει στη βουλή το άρθρο 18 του ν. 1735/1987 (βλ. πιο κάτω) που παρέχει πολιτικά δικαιώματα σε όλους τους δημόσιους υπάλληλους της χώρας μας, ενώ το έτος 2001 με την τότε τροποποίηση του Συντάγματος, τροποποιεί και το επίμαχο άρθρο 29 παράγρ. 3 (βλ. πιο κάτω)
Σύντομο ιστορικό της δίωξης
Η συμμετοχή και η ανάμιξη κάποιων δημοσίων υπαλλήλων (δ.υ.) στις δημοτικές εκλογές του 1982 και δύο ενυπόγραφα άρθρα μου, που δημοσιεύθηκαν στον τοπικό τύπο της Καρδίτσας την ίδια περίοδο (4 και 11 Οκτώβρη) στάθηκαν η αφορμή για τους τότε τρεις βουλευτές της Ν.Δ. Στέλιο Αλλαμανή, Αθανάσιο Ταλιαδούρο και Γιώργο Παπαευθυμίου να καταθέσουν σχετική ερώτηση στη βουλή για το ότι πέντε δ.υ. παραβιάζουν τις κείμενες διατάξεις και ότι πρέπει να τιμωρηθούν. Υποψήφιος δήμαρχος της Ν.Δ. τότε ήταν ο επί δικτατορίας διορισμένος δήμαρχος Ιωάννης Μαυρογιώργος. Η υπηρεσιακή ή η δημοκρατική ευαισθησία του τότε Εισαγγελέα Πρωτοδικών Καρδίτσας τον υποχρεώνει, ύστερα από την προαναφερόμενη κατάθεση της ερώτησης στη βουλή, να ασκήσει αυτεπάγγελτη δίωξη εναντίον των πέντε δ.υ. με συνέπεια να οδηγηθούν στα δικαστήρια και να καθήσουν στο εδώλιο του κατηγορουμένου, επειδή ως δ.υ. παρανέβησαν το άρθρο 109 του Π.Δ. 895/1981 (πιο κάτω παρατίθεται αυτούσιο) το οποίο απαγόρευε στους δ.υ. να εκφράζουν δημόσια τις ιδεολογικές και πολιτικές τους πεποιθήσεις και να συμμετέχουν στις δημοτικές και κοινοτικές εκλογές. Πέρα από τη γενικότερη συμμετοχή μου κατά την προεκλογική περίοδο, στα δύο εκείνα δημοσιεύματά μου εξέφραζα τις πολιτικές μου πεποιθήσεις, υποστήριζα τον υποψήφιο δήμαρχο της παράταξής μου, και επέκρινα τον υποψήφιο δήμαρχο της αντίπαλης παράταξης.
ΟΙ ΔΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ
Με την πρωτόδικη εκείνη απόφαση (έτος 1983) οι τέσσερες αθωώθηκαν, ενώ ο ίδιος δικάστηκα σε πέντε μήνες φυλακή. Να τι γράφει η απόφαση αυτή του Πρωτοδικείου Καρδίτσας: «…..Ο Σωκράτης Βασιλάκος είπε: δικά μου είναι τα δημοσιεύματα στην εφημερίδα. Όταν έγραφα πίστευα ότι ασκούσα το συνταγματικό μου δικαίωμα σαν ελεύθερος πολίτης. Η απαγορευτική διάταξη του Συντάγματος εννοεί ότι, μόνο εν τη ασκήσει των καθηκόντων δεν μπορούμε να έχουμε ανάμιξη στην πολιτική. Το 1979 διορίστηκα δημόσιος υπάλληλος και συνέχισα να αρθρογραφώ χωρίς να μου γίνει παρατήρηση από την υπηρεσία μου, παρά μόνο μία φορά, το 1981 που μου ασκήθηκε πειθαρχική δίωξη από το Νομάρχη Γρεβενών»
σ.σ. Η παραπάνω πειθαρχική δίωξη έγινε ύστερα από εντολή του τότε υφυπουργού Γεωργίας Χρ. Γραμματίδη, για δύο άλλα ενυπόγραφα άρθρα μου που δημοσιεύθηκαν στο τύπο της Καρδίτσας στις 7-3-1981 και στις 17-5-81
Και συνεχίζει η απόφαση 712-713/29-9-1983 του Πρωτοδικείου Καρδίτσας: «ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ κηρύσσει ένοχον κατά πλειοψηφίαν τον εκ των κατηγορουμένων Σωκράτην Δημ. Βασιλάκον του ότι εν Καρδίτση την 4-10-1982 και 11-10-1982 γεωπόνος δημόσιος υπάλληλος τυγχάνων, εκ προθέσεως ενήργησεν προ της ημέρας των Δημοτικών Εκλογών της 7-10-1982 υπέρ ενός και κατά των λοιπών υποψηφίων δημάρχων της πόλεως Καρδίτσης, καίτοι τούτο , ως καλώς εγνώριζεν απηγορεύετο και συγκεκριμένως κατά τας ως άνω ημερομηνίας δι’ άρθρων του δημοσιεύθέντων εις την εν Καρδίτση εκδιδομένη εβδομαδιαίαν εφημερίδα «Η ΜΑΧΗ» εστρέφετο εναντίον του υποψηφίου δημάρχου Ιωάννου Μαυρογιώργου τον οποίον απεκάλει «πιστό όργανο της πιο στυγνής δικτατορίας που γνώρισε ο τόπος μας, που δουλικά υπηρέτησε τη λαομίσητη χούντα των Συνταγματαρχών» και συνιστούσεν εις τους κατοίκους της Καρδίτσης να τον καταψηφίσουν και να υπερψηφίσουν τον υποψήφιον δήμαρχον Σωτήριον Σαμωνάν , ο οποίος «πιστεύει στο θεσμό της τοπικής αυτοδιοίκησης, προέρχεται από τη γενιά της Εθνικής Αντίστασης και από λαϊκούς αγώνες , αγωνίστηκε για το λαό και πιστεύει στο λαό και όχι σε δικτατορίες…»
Στη συνέχεια άσκησα έφεση όπου το 1984 το εφετείο Λάρισας μου επέβαλε ποινή 45 μέρες φυλακή.
Ακολούθησε αναίρεση στον Άρειο Πάγο όπου το 1986 το πενταμελές τμήμα του με απόφασή του: α) κήρυξε αντισυνταγματικό το θεσμικό πλαίσιο για παράβαση του οποίου οδηγήθηκα στα δικαστήρια και με βάση το οποίο καταδικάστηκα. και β) Παρέπεμψε στην Ολομέλεια του Αρείου Πάγου. το δεύτερο σκέλος της ερώτησης που αφορούσε το άρθρο 29 παράγρ. 3 του Συντάγματος του 1975 που έλεγε:
«Απαγορεύονται απολύτως αι οιασδήποτε μορφής εκδηλώσεις υπέρ πολιτικών κομμάτων των δικαστικών λειτουργών, των στρατιωτικών εν γένει και των οργάνων των σωμάτων ασφαλείας και των δημοσίων υπαλλήλων, ως και η ενεργός υπέρ κόμματος δράσις των υπαλλήλων νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, των δημοσίων επιχειρήσεων, ως και των οργανισμών τοπικής αυτοδιοικήσεως». Στο ερώτημά μου αυτό προς τον Άρειο Πάγο, επέμενα ότι η απαγόρευση που θέτει το παραπάνω άρθρο του Συντάγματος ισχύει μόνο κατά το ωράριο της ενάσκησης των δημοσιοϋπαλληλικών καθηκόντων και όχι κατά το ωράριο εκτός υπηρεσίας και ζητούσα επ΄αυτού την γνώμη του δικαστηρίου.
Το έτος 1987 η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου εκδικάζει την υπόθεση στο ακροατήριο, όπου μεταξύ των άλλων επαναλαμβάνεται για άλλη μια φορά η θέση μου όπως την κατέθεσα και στις προηγούμενες δίκες: «Πιστεύω ότι το Σύνταγμα καταστρατηγείται. Δεν είναι δυνατόν από την μια να κατοχυρώνει την ίση μεταχείριση των πολιτών μπροστά στο νόμο, και από την άλλη να τους χωρίζει σε πολίτες πρώτης και δεύτερης κατηγορίας. Ακόμη θεωρώ ότι ο περιορισμός που βάζει το άρθρο 29 παρ.3 του Συντάγματος στους δ.υ. ισχύει μόνο κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, ενώ εκτός υπηρεσίας είναι ελεύθεροι να εκδηλώνουν το πολιτικό τους φρόνημα και να συμμετέχουν ενεργά σε πολιτικές εκδηλώσεις και να συμμετέχουν στις δραστηριότητες των πολιτικών κομμάτων».
Και ενώ αναμένονταν μια βαρυσήμαντη απόφασή της, «όδυνεν όρος και έτεκεν μυν»… Η απόφαση της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου αιφνιδίασε τους πάντες, αφού ήταν η παραγραφή του αδικήματος, διότι διαπίστωσε ότι παρήλθε πενταετία από την τέλεσή του.
Ωστόσο από ότι γνωρίζουμε παραγραφή αδικημάτων ζητάει ο κατηγορούμενος και όχι ο κατήγορος και όμως εδώ έγινε αυτό !!!
Ο ΕΞΑΝΑΓΚΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ
Βέβαια μπροστά στο ξεσηκωμό του συνδικαλιστικού κινήματος και στην εκφρασμένη θέλησή του να έρθει σε ρήξη με το κατεστημένο για το συγκεκριμένο θέμα, η τότε Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ σύρθηκε από τα γεγονότα και αναγκάστηκε:
1.Να καταργήσει το επίμαχο άρθρο 109 του Π.Δ. 895/81. το οποίο ήδη είχε κριθεί αντισυνταγματικό από το πενταμελές τμήμα του Αρείου Πάγου και να ψηφίσει, το άρθρο 18 του ν. 1735/87 (το παραθέτουμε παρακάτω) με βάση το οποίο από τότε, οι δ.υ. συμμετέχουν στις εκλογές της Αυτοδιοίκησης πρώτου και δεύτερου βαθμού, εκφράζουν ελεύθερα το πολιτικό τους φρόνημα και συμμετέχουν ενεργά σε πολιτικά κόμματα.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ
Και από τη θέση ετούτη αισθάνομαι την ανάγκη να ευχαριστήσω τους συνήγορους υπεράσπισης όλων των δικών:
Στο Πρωτοδικείο Καρδίτσας: τους κ.κ. Γιώργο Καλογήρου δικηγόρο – βουλευτή Βοιωτίας, Σπ. Καλαμάτα, Σπ. Λάππα, Ευάγ. Σούφλα, Κλ. Συργιάννη.
Στο Εφετείο Λάρισας: τους κ.κ. Γιώργο Καλογήρου δικηγόρο – βουλευτή Βοιωτίας, Ευάγ. Σούφλα, Φώτη Σπύρου.
Στον Άρειο Πάγο: τους κ.κ. Χριστόφορο Αργυρόπουλο και Γιώργο Παπαδημητρίου καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου στο πανεπιστήμιο Αθηνών.
Διαβάστε και δείτε παρακάτω:
Ν. 1735/1987 άρθρο 18 - Πολιτικά δικαιώματα δημοσίων υπαλλήλωνΠαραθέτουμε ολόκληρο το άρθρο 18 του παραπάνω νόμου:
1. Η ελευθερία της έκφρασης των πολιτικών, φιλοσοφικών και θρησκευτικών πεποιθήσεων αποτελεί δικαίωμα των δημόσιων πολιτικών υπαλλήλων και τελεί υπό την εγγύηση του Κράτους. Καμία διάκριση δεν επιτρέπεται να γίνεται στους δημόσιους πολιτικούς υπαλλήλους λόγω των πεποιθήσεών τους. 2. Κατά την άσκηση των καθηκόντων τους ή χρησιμοποιώντας την ιδιότητά τους οι δημόσιοι πολιτικοί υπάλληλοι δεν επιτρέπεται να διαδίδουν τις πολιτικές, φιλοσοφικές ή θρησκευτικές τους πεποιθήσεις ούτε να κάνουν διακρίσεις σε όφελος ή βάρος των πολιτών εξαιτίας των οποιωνδήποτε πεποιθήσεών τους. 3. Οι εκδηλώσεις και η δράση των δημόσιων πολιτικών υπαλλήλων υπέρ πολιτικών κομμάτων κατά την άσκηση των υπηρεσιακών τους καθηκόντων απαγορεύεται. 4. Η υπηρεσιακή κατάσταση των δημόσιων πολιτικών υπαλλήλων δεν επηρεάζεται από τη συμμετοχή και τη δράση τους και από τις θέσεις που υποστήριξαν σε επιτροπές, συμβούλια ή άλλα συλλογικά όργανα συνεστημένα στην κεντρική ή περιφερειακή διοίκηση ή σε οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης εφ` όσον δε συμμετέχουν με υπηρεσιακή ιδιότητα. "5. Δημόσιοι πολιτικοί υπάλληλοι, που παραιτούνται υποχρεωτικά σύμφωνα με την ισχύουσα εκλογική νομοθεσία, για να ανακηρυχθούν υποψήφιοι σε οποιεσδήποτε εκλογές, εάν δεν εκλεγούν, επανέρχονται στην ενεργό υπηρεσία μετά την περάτωση της διαδικασίας ανακήρυξης των εκλεγομένων ή, εάν εκλεγούν, από τη λήξη της θητείας τους για οποιονδήποτε λόγο. Η επάνοδος συντελείται, αυτοδικαίως, με μόνη την υποβολή σχετικής αίτησης από τον ενδιαφερόμενο στην υπηρεσία και στη θέση από την οποία είχε παραιτηθεί. Αν η υπηρεσία αυτή δεν υφίσταται κατά το χρόνο της επανόδου, η αίτηση υποβάλλεται στην υπηρεσία όπου έχουν μεταφερθεί οι υπάλληλοι της υπηρεσίας εκείνης. Η αίτηση υποβάλλεται μέσα σε αποκλειστική προθεσμία τριών μηνών από την ανακήρυξη των βουλευτών ή από τη λήξη, για οποιονδήποτε λόγο, της θητείας τους. Αν δεν υπάρχει κενή θέση, ο υπάλληλος επανέρχεται ως υπεράριθμος και καταλαμβάνει αυτοδικαίως την πρώτη θέση που θα κενωθεί στον κλάδο του.Τα παραπάνω πρόσωπα, μέχρι να εκλεγούν ή, εφόσον δεν εκλεγούν, μέχρι να επανέλθουν στην υπηρεσία τους, ασφαλίζονται για υγειονομική περίθαλψη στο φορέα ασφάλισης που ήσαν ασφαλισμένοι πριν την παραίτησή τους, καταβάλλοντας οι ίδιοι τις προβλεπόμενες εισφορές ασφαλισμένου και εργοδότη επί των αποδοχών που είχαν κατά το χρόνο της παραίτησής τους.""5.α. Δημοτικοί ή κοινοτικοί υπάλληλοι, καθώς και υπάλληλοι των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων, που παραιτούνται, υποχρεωτικώς, σύμφωνα με την ισχύουσα, κατά περίπτωση, εκλογική νομοθεσία, επανέρχονται αυτοδικαίως στην ενεργό υπηρεσία, εάν δεν εκλεγούν ή λήξει, σε περίπτωση εκλογής τους, για οποιονδήποτε λόγο η θητεία τους. Η αίτηση υποβάλλεται μέσα σε αποκλειστική προθεσμία τριών μηνών από την ανακήρυξη των επιτυχόντων ή τη λήξη της θητείας. Οι λοιπές ρυθμίσεις της προηγούμενης παραγράφου εφαρμόζονται αναλόγως και για τους δημοτικούς και κοινοτικούς υπαλλήλους". ***Η εντός " " παρ. 5α προστέθηκε στο τέλος της παραγράφου 5, διά του άρθρου 16 παρ. 2 του Ν. 2026/1992 (Α 43).***Οι παρ. 5 και 5α αντικαταστάθηκαν ως άνω με την παρ. 1 του άρθρου 12 του Ν. 3231/2004 (ΦΕΚ Α 45) 6. Η υπηρεσιακή κατάσταση των υπαλλήλων που επανέρχονται δεν επηρεάζεται από τη δραστηριότητα και τις γνώμες που εξέφρασαν κατά την προεκλογική περίοδο ή κατά τη διάρκεια της θητείας τους. ***ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ: Με το άρθρο 26 του Ν. 2503/1997 (ΦΕΚ Α`107), ορίσθηκαν τα εξής: "Οι διατάξεις των παραγράφων 5 και 6 του άρθρου 18 του ν. 1735/1987 "προσλήψεις στο Δημόσιο κ.λπ" (ΦΕΚ 195 Α`) ισχύουν και για τους δημόσιους πολιτικούς υπαλλήλους, που δεν κατέθεσαν εμπρόθεσμα αίτηση επαναδιορισμού μετά τη λήξη της τελευταίας και προτελευταίας βουλευτικής περιόδου. Η προθεσμία για την υποβολή της αίτησης αρχίζει από της δημοσιεύσεως του νόμου αυτού." (30.5.1997)[7. Οι διατάξεις των παρ. 5 και 6 ισχύουν και για τους δημόσιους πολιτικούς υπαλλήλους, που παραιτήθηκαν, για να ανακηρυχθούν υποψήφιοι κατά τις τελευταίες πριν την ισχύ του νόμου αυτού βουλευτικές,ευρωβουλευτικές ή δημοτικές και κοινοτικές εκλογές ή εξελέγησαν βουλευτές κατά τις προτελευταίες βουλευτικές εκλογές, εφ` όσον δεν έχουν επανέλθει στην υπηρεσία τους. Η προθεσμία για την υποβολή αίτησης αρχίζει από τη δημοσίευση του νόμου αυτού.]***Η παρ. 7 καταργήθηκε με την παρ. 2 του άρθρου 12 του Ν. 3231/2004 (ΦΕΚ Α 45) 7.(8). Οι διατάξεις του άρθρου αυτού εφαρμόζονται και στους τακτικούς υπαλλήλους των ν.π.δ.δ. και Ο.Τ.Α. καθώς και στο προσωπικό με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου του Δημοσίου, των ν.π.δ.δ. και Ο.Τ.Α. που κατέχει οργανικές θέσεις. 8.(9). Υπάλληλοι που αποκαθίστανται σύμφωνα με τις διατάξεις του ν.δ. 76/1974 (ΦΕΚ 266) και του ν. 193/1975 (ΦΕΚ 223) σε συνδυασμό με το άρθρο 12 του ν. 1232/1982 (ΦΕΚ 22). Εφ` όσον κατά την κοινοποίηση της σχετικής απόφασης αποκατάστασης είναι εκλεγμένοι δήμαρχοι ή πρόεδροι κοινοτήτων ή δημοτικοί ή κοινοτικοί σύμβουλοι, εμφανίζονται στην υπηρεσία μέσα σε εξήντα (60) ημέρες από τη λήξη της θητείας τους. Ο χρόνος της θητείας τους ως δημάρχων ή προέδρων κοινοτήτων ή δημοτικών ή κοινοτικών συμβούλων δεν προσμετρείται στο χρόνο υπηρεσίας που αναγνωρίζεται σύμφωνα με τις διατάξεις των πιο πάνω νομοθετημάτων. 9.(10)." Υπάλληλοι των φορέων του δημόσιου τομέα με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου ή με σύμβαση έργου, που έχουν εκλεγεί δήμαρχοι ή πρόεδροι κοινοτήτων, και των οποίων η σχέση μετατρέπεται σε σχέση μόνιμου υπαλλήλου ή υπαλλήλου με σχέση εργασίας αορίστου χρόνου, μπορούν να ορκιστούν και να καταλάβουν τη θέση, όπου διορίζονται, μέσα σε ένα μήνα από τη λήξη της δημοτικής ή κοινοτικής περιόδου ή από την ημέρα κατά την οποία έπαψαν να είναι δήμαρχοι ή πρόεδροι κοινοτήτων.10.(11). Δήμαρχος, πρόεδρος κοινότητας, δημοτικός ή κοινοτικός σύμβουλος ο οποίος διορίζεται σε φορείς του δημόσιου τομέα κατά τη διάρκεια της θητείας του, ως μόνιμος υπάλληλος ή υπάλληλος με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, μπορεί να ορκισθεί και να αναλάβει τα καθήκοντα της θέσης που διορίζεται μέσα σε ένα χρόνο από τη λήξη της θητείας του ή από την ημερομηνία που παύει να ασκεί τα καθήκοντά του κατά οποιοδήποτε τρόπο. Για την αναστολή της ορκωμοσίας και ανάληψης καθηκόντων εκδίδεται από τον αρμόδιο φορέα διαπιστωτική πράξη, ύστερα από σχετική αίτηση του ενδιαφερομένου". ***Οι πριν την αναρίθμηση παρ. 10 και 11, και μετά από αυτήν 9 και 10, προστέθηκαν με την παρ. 1 του άρθρου 44 του Ν. 1832/1989 (Α 54). ***Οι παρ.8,9,10 και 11 αναριθμήθηκαν σε 7,8,9 και 10 με την παρ.2 του Ν. 3231/2004 (ΦΕΚ Α 45) ***ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ: Για την υπηρεσιακή κατάσταση των δημάρχων ή προέδρων κοινοτήτων που κατά την δημοσίευση του Ν. 1735/1987 υπηρετούσαν ωςυπάλληλοι φορέων του δημοσίου τομέα με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου και η σχέση τους μετατράπηκε με τον άνω νόμο καθώς και για την υπηρεσιακή κατάσταση των δημάρχων που κατά την διάρκεια της θητείας τους διορίστηκαν στο Δημόσιο και δεν αποδέχθηκαν το διορισμό βλέπε άρθρο 44 Ν. 1832/1989 (ΦΕΚ Α 54).
Άρθρο 29 παρ. 3 του Συντάγματος του 1975
Πολίται, μη αποκτήσαντες έτι το δικαίωμα του εκλέγειν, δύνανται να μετέχουν εις τα τμήματα νέων των κομμάτων.
Άρθρο 29 παρ. 3 του Συντάγματος μετά την αναθεώρηση του έτους 2001
Ακολουθούν τέσσερα δημοσιεύματα αθηναϊκών εφημερίδων (Ελευθεροτυπία, Ελεύθερος τύπος, Ριζοσπάστης, Αυγή) της περιόδου εκείνης που περιέπεσαν στην αντίληψή μας τότε:
ΔΙΚΑΙΩΜΑ
Για πρώτη φορά θα εκδικασθεί στον Άρειο Πάγο την Τρίτη, υπόθεση που αφορά ευθέως το θέμα των πολιτικών δικαιωμάτων των δημοσίων υπαλλήλων. Η υπόθεση αφορά τον συνδικαλιστή γεωπόνο Σωκράτη Βασιλάκο, που είχε δημοσιεύσει το 1982 στο Τύπο της Καρδίτσας δύο ενυπόγραφα άρθρα, στρεφόμενα εναντίον υποψηφίου δημάρχου.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 1/2/86
ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΩΝ
Διαμαρτύρονται οι συνεργαζόμενες συνδικαλιστικές οργανώσεις του Υπουργείου Γεωργίας γιατί ο συνάδελφός τους Σωκράτης Βασιλάκος διώκεται, επειδή εξέφρασε τις απόψεις του σε τοπική εφημερίδα της Καρδίτσας , γύρω από τις Δημοτικές και Κοινοτικές εκλογές του 1982.
Για την ενέργειά του αυτή, τονίζεται στο τηλεγράφημα διαμαρτυρίας προς τους αρμόδιους υπουργούς και τις συνδικαλιστικές οργανώσεις, ο συνάδελφός τους αντιμετωπίζει τον κίνδυνο της οριστικής απόλυσης. Σημειώνεται ότι στις 4 Νοεμβρίου θα συζητηθεί στον Άρειο Πάγο η αναίρεση του κ. Σωκρ. Βασιλάκου. Η ευθύνη για τη δίωξη, συνεχίζει το τηλεγράφημα, ανήκει αποκλειστικά στην Κυβέρνηση, γιατί παρά τις επανειλημμένες υποσχέσεις της αφήνει ουσιαστικά άθικτο τον αναχρονιστικό δημοσιοϋπαλληλικό Κώδικα, που στη ουσία αντιμετωπίζει τους εργαζόμενους στο Δημόσιο σαν πολίτες β΄ κατηγορίας.
Τέλος, καλείται η κυβέρνηση να προχωρήσει άμεσα στην κατοχύρωση ΠΛΗΡΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ στους δημοσίους υπαλλήλους και στον εκδημοκρατισμό της Δημόσιας Διοίκησης.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ 2-11-86
ΥΠΟΘΕΣΗ ΒΑΣΙΛΑΚΟΥ
Η ΥΠΟΘΕΣΗ Βασιλάκου σίγουρα θα μείνει στα δικαστικά χρονικά και στην ιστορία του δημοσιοϋπαλληλικού κινήματος. Ένας γεωπόνος, δημόσιος υπάλληλος, που ήθελε να πιστεύει πως σαν πολίτης αυτής της χώρας έχει τα ίδια δικαιώματα με τους άλλους πολίτες έγραψε το 1982 δύο άρθρα στον τοπικό Τύπο της Καρδίτσας για τις δημοτικές εκλογές. Έκανε το έγκλημα να εκφράσει τις ιδέες του γραπτά μέσα από τον Τύπο, πράγμα που κατοχυρώνεται από το Σύνταγμα. Έκανε το έγκλημα να νιώθει και να συμπεριφέρεται όχι σαν πολίτης β’ κατηγορίας, αλλά σαν πολίτης με στοιχειώδη πολιτικά δικαιώματα. Γι’ αυτό πλήρωσε ακριβά. Τον τύλιξαν σε «μια κόλλα χαρτί» και ακόμα δεν έχει ξεμπερδέψει. Πρωτόδικη καταδίκη 5 μήνες. Στο Εφετείο 45 μέρες φυλάκιση. Στο τμήμα του Αρείου Πάγου αθώωση, αλλά και παραπομπή στην ολομέλεια. Θα εμφανιστεί αύριο μπροστά της για να κριθεί, επειδή ήθελε να’ ναι ελεύθερος.
ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ μέσα απ’ αυτήν την υπόθεση κρίνονται πολλά πράγματα. Κρίνεται πρώτα απ’ όλα η κυβερνητική αξιοπιστία. Σε κείνα το ξεχασμένο συμβόλαιο με το λαό έλεγε πως θα δώσει πλήρη πολιτικά δικαιώματα στους δημοσίους υπαλλήλους. Στον Σωκράτη Βασιλάκο χάρισε μια πρωτοφανή δικαστική περιπέτεια, που καλύπτει όλα σχεδόν τα χρόνια της διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Μέσα σ’ αυτή την πορεία οι υποσχέσεις για πολιτικά δικαιώματα ήταν άφθονες. Μαραθώνιος η τροποποίηση του αντιδραστικού δημοσιοϋπαλληλικού κώδικα, που ακόμα συνεχίζεται. Σαν στόχος άμεσης προτεραιότητας μπήκε τελευταία από τον πρωθυπουργό στη συνδικαλιστική συνδιάσκεψη του ΠΑΣΟΚ. Και αντί γι’ αυτό με χίλια βάσανα πέρασαν στη Βουλή μέσα από το νομοσχέδιο για τις προσλήψεις κάποιες διατάξεις, που χαλαρώνουν το ασφυκτικό καθεστώς του πολίτη β’ κατηγορίας.
ΣΕ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ανάλυση αύριο με την υπόθεση Βασιλάκου κρίνεται στον Άρειο Πάγο η δημοκρατία. Από την πλευρά των εργαζομένων η αλληλεγγύη εκφράζεται ομόθυμα στον διωκόμενο δημόσιο υπάλληλο-πολίτη.
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 21-10-87
ΔΕΣΜΕΥΣΗ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ
ΑΠΟ ΤΟ 1975 χρονολογείται η δέσμευση του ΠΑΣΟΚ για τη χορήγηση πλήρων πολιτικών δικαιωμάτων στους υπαλλήλους του δημοσίου.
Δέσμευση που έχει τεθεί στο χρονοντούλαπο της ιστορίας με τόσες άλλες λιγότερο ή περισσότερο σημαντικές.
Πώς το θυμήθηκα; Έπεσε στα χέρια μου μια ανακοίνωση των γεωπόνων δημοσίων υπαλλήλων στη Διεύθυνση Γεωργίας του νομού Καρδίτσας. Στις 9 Απριλίου λοιπόν εκδικάζεται στην ολομέλεια του Αρείου Πάγου η αναίρεση του συνδικαλιστή γεωπόνου Σωκράτη Βασιλάκου που καταδικάστηκε πρωτόδικα σε πέντε μήνες φυλάκιση.
Το παράπτωμά του; Δημοσίευσε στον τοπικό Τύπο κατά την προεκλογική περίοδο των δημοτικών εκλογών του 1982 δυο ενυπόγραφα άρθρα πολιτικού περιεχομένου.
Πόσος χρόνος αλήθεια θα χρειαστεί ακόμη για την κυβέρνηση της «αλλαγής» μας, ώστε να αντικαταστήσει ένα νόμο προσβλητικά αντισυνταγματικό και εξοργιστικά αναχρονιστικό.
ΑΥΓΗ 4-4-87